Wat onderscheidt anime van reguliere cartoons?

Hoe je het ook bekijkt, een anime is een tekenfilm. Het belangrijkste verschil is dat een anime in het Westen als een Japanse tekenfilmstijl wordt beschouwd.

Veel Engelstalige woordenboeken definiëren anime als “een Japanse stijl van bewegingsanimatie” of als “een in Japan ontwikkelde stijl van animatie”.

In Japan geeft de term “anime” echter niet het land van herkomst of de stijl van een animatie aan. In plaats daarvan dient het als een algemene term om te verwijzen naar alle vormen van animatie uit de hele wereld (zowel buitenlandse als binnenlandse). Het woord “anime” is een leenwoord dat verwijst naar “animatie” of “cartoons,” aangepast van het Engelse woord “animation.”

Vanuit een ander perspectief worden in Japan Disney-films aangeduid als “Disney Anime”, dit verwijst naar een bepaalde stijl, niet naar het genre in zijn geheel.

De Japanse Wikipedia over “anime” merkt specifiek op dat:

アニメーションをアニメと略せる言語は日本語に限られるため,日本国外で「anime」という場合は日本製の表現様式のアニメに対して用いられる。日本国内では,製作国や作風に関わりなくアニメが使用される。

Terwijl in het Japans “animatie” werd afgekort tot “anime”, is het woord buiten Japan alleen gebruikt om te verwijzen naar media die als “Japanse animatie” worden beschouwd. In Japan wordt echter geen rekening gehouden met het land van herkomst en de literaire stijl (van de media) bij het toepassen van “anime”.

Westerse tekenfilms en anime kunnen beide variëren in tekenstijlen, gebaseerd op het personeel, het budget en de tekenfilm/set-ontwerpen. Anime series zijn meestal gedetailleerder dan de gemiddelde westerse show omdat er meer van een overvloed aan technisch geschoolde kunstenaars in het buitenland is dan in het Westen.

Beide kunnen verschillende leeftijden bereiken, ongeacht hun initiële doelgroep (Avatar: The Last Airbender, My Little Pony, en Adventure Time zijn opmerkelijke voorbeelden).

Typisch westerse cartoons zijn luchtiger in vergelijking met Japanse anime. Beide kunnen echter meer volwassen thema’s behandelen, zowel in een serieus (zoals Cyber 6, Mighty Max, en Dungeons en Dragons) als humoristisch licht (zoals Futurama, South Park, The Simpsons, en Family Guy). Er zijn westerse tekenfilms voor volwassen volwassenen, net zoals er 18+ anime zijn in Japan.

Als je het de gemiddelde persoon in je land vraagt en één in Japan, zullen beiden ze als kinderachtig beschouwen. Het verschil tussen anime en cartoons is zeer subjectief. Het komt meestal neer op wat je leuk vindt en hoe je het leuk vindt.

Mijn persoonlijke argument:

Cartoons worden voornamelijk geproduceerd voor kids, met onderwerpen over vriendschap, plezier, exploratie en dergelijke.

Anime / manga en aanverwante media voornamelijk worden geproduceerd voor doelwitten van alle leeftijden (behalve de Hentai en Ecchi series, natuurlijk). Ze kunnen natuurlijk de “kids content” bevatten, maar er zijn veel serieuzere media, bijvoorbeeld over liefde, dood, conflicten en oorlogen. Ze zijn gewoon veel dieper. De teken- en karakterkunst van tekenfilms is vaak enorm vervormd / buitenaards om de nadruk te leggen op de ontkoppeling met de werkelijkheid en het leuke gedeelte ervan.

Een ander verschil is de manier waarop karakters zich ontwikkelen. In de meeste strips die ik heb gelezen, heb je episodische ervaringen die hooguit losjes met elkaar verbonden zijn, en dus evolueren / groeien karakters niet echt. Ik weet zeker dat er tegenvoorbeelden zijn, maar ik denk dat we het erover eens zijn dat de personages niet de focus zijn.

Voor de meeste anime en aanverwante media zijn de personages veel dieper. Natuurlijk heb je hier ook af en toe een tegenvoorbeeld, maar de personages krijgen een veel grotere focus.

Je kunt anime / manga / visuele romans / lichte romans beschouwen als (Westerse) boeken / series / films met betrekking tot de inhoud, behalve dat ze getekend zijn (of een illustratieve inhoud hebben) in plaats van gefilmd / puur op schrift.

• *

Merk op dat er voorbeelden zijn van anime die er net zo uitzien en voelen als Westerse cartoons (Panty & Stocking with Garterbelt, althans voor het “look” aspect) en andersom (Avatar - The Last Airbender, Korra).

Het verschil is alleen subjectief, afhankelijk van uw en uw leeftijdgenoten. Hou er rekening mee dat het MEEST van de anime die uit Japan wordt geëxporteerd eigenlijk op kinderen is gericht. (definieert ‘kinderen’ als het verlengen van de tienerjaren)

Als ze me naar anime zien kijken, of er op de een of andere manier over horen, zeggen ze dat ik naar een tekenfilm kijk en dus ben ik kinderachtig.

Walt Disney dacht dat Fantasia ook niet voor kinderen was. Ik heb de film verschillende keren bekeken en ik ben geneigd om het daarmee eens te zijn. Het punt is dat, hoewel ze in de westerse wereld de neiging hebben gehad om die richting in te slaan (met een paar opmerkelijke uitzonderingen), er geen bijzondere reden is om cartoonthema’s te beperken tot kinderen.

** Soms vertonen ze zelfs sarcastische houdingen, zodat het geven van een serieuze lange uitleg niet mogelijk zou zijn.** Wat zijn de effectieve manieren om uit te leggen dat anime anders is dan cartoons in dit soort situaties? Zijn er slimme zinnen die een impact hebben op mensen die niets van anime weten?

Ik realiseer me dat je dit alleen voor de context hebt opgenomen… maar als iemand sarcastisch is, is het niet alsof er een echt antwoord van toepassing is. Dit deel van de vraag is waarschijnlijk ook offtopic.

• *

De makkelijkste methode om iemand te overtuigen zou waarschijnlijk zijn om door een vertoning van Grave of the Fireflies te gaan zitten… alhoewel dat niet bijzonder snel of slim is.

Deze vraag is echt gebruikelijk, vooral als je een anime fan bent. In mijn situatie wil ik niet dat ‘anime’ ‘cartoons’ wordt genoemd omdat ze voor mij zo verschillend zijn. De verschillen die ik denk dat ze hebben zijn:

• Anime richt zich op een groot publiek, van kinderen tot volwassenen, terwijl cartoons vooral gericht is op kinderen, met uitzondering natuurlijk van volwassenen die graag naar cartoons kijken.

• Anime pakt thema’s aan voor kinderen, tieners en volwassenen en heeft verhalen die diepgang hebben, terwijl cartoons meer thema’s aanpakt die voor kinderen zijn.

• Anime komt uit Japanse producties, en cartoons komen uit Amerikaanse producties (of waar dan ook met uitzondering van Japan).

• Je kunt echt zien of wat je kijkt een anime is of een cartoons door de visuele graphics (als je een anime fan bent dan weet je wat ik bedoel). Je kunt merken dat de karakters van de ene cartoonshow heel anders zijn dan die van een andere cartoonshow. Maar in anime kun je wel wat overeenkomsten zien in hoe ze er uitzien.

Ik denk dat de beste manier voor jou om uit te leggen is om ze naar een hele goede anime te laten kijken en ze wat cartoons te laten kijken, en ze dan te vertellen: “Zag je het verschil?”. Of laat ze gewoon denken wat ze willen. Ik heb veel meegemaakt van mijn ouders, maar ik laat ze gewoon zeggen wat ze willen of denken wat ze denken. Negeer ze met respect. Zorg er gewoon voor dat je ze niet respectloos behandelt als je anime probeert te verdedigen en dat het kijken naar anime je houding niet negatief beïnvloedt.

Anime en cartoon worden beide gebruikt om een animatieproductie te identificeren, de eerste gemaakt in Japan, de andere in de rest van de wereld…

Als we meer gedetailleerd verschil moeten laten zien zou ik zeggen:

Visuele kenmerken Anime: Onderscheidende gelaatsuitdrukkingen. Grote variatie in fysieke kenmerken. Fysieke kenmerken van karakters staan over het algemeen dichter bij de werkelijkheid dan cartoons. Cartoon: Karakters hebben meestal kenmerken die niet gerelateerd zijn aan de rest van het lichaam en dus verder van de werkelijkheid staan dan anime.

Thema’s Anime: concentreert zich vooral op levenskwesties of dingen die dichter bij de menselijke emotie liggen. Cartoons: zijn over het algemeen gemaakt om mensen aan het lachen te maken en zijn dus komischer.

Definitie en Termijn: Anime: Engelse woordenboeken definiëren het woord als ‘Japanse stijl van filmanimatie’. Cartoon: werd gebruikt als model of studie voor een schilderij maar wordt nu geassocieerd met karikaturen voor humor en satire. Referentie

Dit is een vrij moeilijke vraag, maar ik heb misschien wat tips.

Terwijl cartoons bedoeld zijn om bekeken te worden door kids, is anime bedoeld om bekeken te worden door all ages: er is een serie voor iedereen, voor elk thema, voor elke leeftijd. Van kleine kinderen, zoals Doraemon, voor jonge kinderen zoals Pokemon, tot tieners zoals shonen series of tiener-shojos, tot meer volwassen zoals seinens of zelfs hentai. Iedereen kan genieten van iets.

Ik wil hier niet te subjectief worden, maar er zijn enkele belangrijke aspecten die ik met anderen bespreek:

• Kunststijl; er is een duidelijk verschil in hoe karakters in een Anime serie worden getekend in tegenstelling tot westerse stijlreeksen. (Af en toe krijg je ook een schreeuw om de Anime stijl.)

• Doelgroep; er is een grote verscheidenheid aan doelgroepen en een nog diversere doelgroep van consumenten van anime dan die van traditionele Westerse cartoons.

• Theming; hoezeer het ook een cultuurschok is (waar ik zo aan toekom), veel Anime hebben thema’s die in de westerse wereld niet veel zin hebben, zoals 108 voor het boeddhistische aantal verleidingen dat de mens zal aanvoeren, 4 voor de dood, wit voor de dood, etc.

• Cultuurverschillen; er zijn _ nogal wat series_ die in Japan worden getolereerd, als ze niet acceptabel zijn, terwijl ze in de westerse wereld op een of andere manier wel of niet worden gecensureerd of verdienen wie er ook maar een fan van is een aantal zeer vuile blikken.

We weten allemaal dat Anime “cartoons in Japanse stijl” is, en dit maakt dat mensen vaak zeggen dat het beide cartoons zijn. Ja dat zijn ze, maar dat betekent niet dat er geen verschillen zijn. Substantiële verschillen.

Ten eerste, het publiek. Het belangrijkste objectief verschil is dat Anime geen kindercartoons zijn, meestal.

Sommige Anime worden gecensureerd als ze in het buitenland worden nagesynchroniseerd en ze worden als vrij kinderachtig weergegeven (en dit is soms echt vervelend), terwijl het origineel enkele volwassen referenties bevat, scènes die geweld bevatten en zo verder. Hoewel dit niet voor alle Anime geldt, omdat sommige echt op kinderen gericht zijn, hebben sommige van hen een volwassen publiek nodig.

Ook de -figuren worden heel anders behandeld. Er is meer groei in Anime personages naarmate het zich ontwikkelt voor een hele serie. Bijvoorbeeld, Zabuza in Naruto eindigt als een sympathiek personage omdat je verder gaat dan alleen maar een antagonist.

Zowel Anime als cartoons behandelen thema’s als leven, dood, religie, liefde, verraad, ethiek, etc. Maar cartoons behandelen zulke zaken echt heel anders. Denk maar aan Disney-achtige cartoons: delen ze iets met Anime in termen van hoe behandelen ze deze onderwerpen?

Ten eerste verwijst anime in het Engels meestal naar Japanse inhoud. Zoals echter in dit antwoord wordt opgemerkt, verwijst “anime” in het Japans gewoon naar een geanimeerde inhoud. Dat gezegd hebbende, is het prima om deze discrepantie te hebben - soortgelijke dingen zijn in andere Engelse leenwoorden opgedoken. (Bijvoorbeeld “Lied” of het meervoud “Lieder” verwijst naar 19e tot 20e eeuwse kunstliederen in de Duitse taal wanneer de woorden in het Engels worden gebruikt, maar in het Duits lijkt “Lieder” soms een meer algemene betekenis te hebben). Dus in die zin zijn op zijn minst in het Engels niet alle cartoons anime, want niet alle cartoons zijn Japans. (Het zou zeker belachelijk zijn als ik zou beweren dat Spongebob Squarepants anime is voor een Engelssprekende.)

Het is nog steeds onduidelijk of “anime” gewoon een deelverzameling van “cartoons” is. Het belangrijkste probleem, dat andere antwoorden hebben aangeroerd, lijkt te zijn dat in het Engels “cartoon” vaak iets suggereert dat bedoeld is voor jonge kinderen, wat de inhoud van veel anime niet dekt. Zeker dingen als Serial Experiments Lain of de Fate serie zijn, door deze connotatie, niet echt “cartoons”.

Echter, zelfs shows die buiten Japan geanimeerd zijn worden soms aangeduid als “cartoons”, zelfs als hun inhoud of kunststijl niet echt valt in de gebieden van het idee van de gemiddelde persoon van een “cartoon”. Zo suggereert een zoekopdracht voor waltz with bashir "cartoon" dat ten minste enkele schrijvers in grote kranten 1 , 2 ) de animatiefilm Waltz met Bashir beschrijven als een cartoon, en zowel het onderwerp (de Libanonoorlog van 1982) als de stijl lijken nauwelijks op die van de gemiddelde cartoon, zowel qua inhoud als qua stijl. (Vergelijk met Arthur of South Park .)

Hetzelfde geldt voor Archer , dat, althans in de Engelstalige wereld, duidelijk beroemder is dan Waltz met Bashir. Ik heb Archer niet gezien, maar Wikipedia suggereert dat het nauwelijks geschikter is voor kinderen dan Waltz met Bashir.

** Dus voor zover het gebruik in het Engels gaat, ofwel:**

• *Anime is anders dan “regular cartoons”, maar alleen voor zover “regular cartoons” bestaat uit kindervoorstellingen en ook andere geanimeerde inhoud zoals Waltz met Bashir niet dekt. * Alles wat buiten de reguliere cartooneske inhoud valt, kan het beste worden beschreven met een andere classificatie als dit meer informatie over de inhoud geeft (e.

• Anime is niet anders dan “gewone cartoons”, omdat “cartoon” helemaal geen animaties bevat.

In beide opzichten gaat het bij “anime” eigenlijk alleen maar om het feit dat er iets geanimeerd is (en in de richting van de Japanners op de markt is gebracht).

Ik ben geneigd de eerste opvatting te verkiezen in termen van hoe ik persoonlijk het woord “cartoon” gebruik (dus beschrijf Doraemon en Chibi Maruko-chan maar niet Fate/nul als “cartoons”) vanwege de connotaties van “cartoon”. Ik zou de tweede echter nog steeds aanvaardbaar vinden (in de zin dat ik niet van streek zal raken over die opvatting) omdat het duidelijk is dat mensen “cartoon” ook “ongepast” gebruiken op andere, meer op volwassenen gerichte, shows die zijn niet uit Japan.