Ninja’s in Naruto rennen met hun handen op de rug (wat heel anders is dan normaal anime personage rennen ). Waarom is dat? Komt het door hun te hoge loopsnelheid of door de windkracht die hun armen op hun rug hebben? Verliezen ze hun evenwicht niet als ze zo lopen? Is daar een verklaring voor?
Gebaseerd op onderzoek… …werden Ninja’s vaak geportretteerd terwijl ze renden met The Airplane Arms .
Ninja’s worden ook vaak zo geportretteerd (met de armen verder naar achteren geveegd, zoals de vleugels op een F-14 Tomcat), hoewel ze nu de neiging hebben om de Ninja Run te verkiezen. Samoerai lopen ook op een vergelijkbare manier, meestal met één hand op hun katana. In een meer (schijnbaar) realistische serie kan dit iets te maken hebben met het feit dat de loper een gereduceerd profiel heeft en dus moeilijker te raken is met bereikbare wapens, maar het is over het algemeen gewoon de Rule Of Cool.
Emphasis door mij.
Het kortste en meest verstandige antwoord dat ik kon vinden is:
De standaard Ninja Run is deze:
- Lichaam naar voren gekanteld, laag bij de grond.
- Een onderarm krom voor het lichaam, blijkbaar om aanvallen te blokkeren (twee vingers voor de mond optioneel maar gangbaar).
- De andere arm achter de rug, klaar om een blaaswapen uit te trekken.
Een andere speculatieve gok zou een betere aerodynamica zijn. Ook bewegen ze soms erg snel en er wordt gezegd dat zwaaien met je armen je sneller moe maakt en je slechte vorm geeft, dus het zou kunnen zijn om energie te besparen.
Verschillende redenen die ik echt kan bedenken.
1.5 Dit geeft ze ook de perfecte houding om vooruit te springen om welke reden dan ook, aangezien de meeste aanvallen van achteren moeilijk te blokkeren zijn in vergelijking met een voorwaartse aanval die een redelijke hoeveelheid tijd zal hebben om ze te zien en te onderscheppen.
Een eenvoudiger/snellere toegang tot wapens, die aan de dijen en de rug zijn bevestigd.
Verbetert de juiste stiekeme houding. De meeste Ninja’s leren stiekem te lopen, maar het leren van een teenhak-houding die de nadruk legt op stiekemheid vergt veel oefening en is moeilijk vol te houden. Voorover leunen zoals ze dat doen tijdens het rennen dwingt het lichaam in een teenhak-houding.
5.5 Dit vroege academie-opleidingsidee heeft ook een goede basis voor de reden waarom de meeste volwassen Ninja’s in latere hoofdstukken de “een hand achter en een hand voor” loopstijl gebruiken. Ze hebben al de juiste houding geleerd om te rennen en te sluipen, nu kunnen ze een hand naar voren houden, klaar om de Jutsu’s te werpen die ze hebben geleerd in hun tijd als Genin, naast hun juiste sluip-/loophouding.
Als ze hun armen achter houden, zijn ze gestroomlijnd. Ze dringen sneller door de lucht en de luchtweerstand wordt verminderd, waardoor hun snelheid toeneemt. Het zorgt ook voor een gemakkelijke toegang tot wapens.
Eigenlijk heb ik hier ooit een beetje over gezien in een Japanse TV show. Het komt van de manier waarop samoerai’s vroeger liepen voordat ze de Engelsen ontmoetten. Samoerai liepen in de strijd met alleen hun benen, waardoor ze het bovenlichaam stabiel en in een parate houding hielden. De armleuning was, geloof ik, een verlengstuk hiervan, omdat ik geloof dat dit te maken heeft met de overtuiging dat het de luchtweerstand heeft verminderd. (zoals het gebruik van dezelfde techniek om door water te lopen) Maar één ding dat gebeurde toen de Engelsen aankwamen, is dat elk van hen zag hoe de ander rende en, zoals de mannen dat zullen doen, streed. De westerse stijl van rennen is moeilijker te doen met een wapen in de hand, maar is efficiënter en dus sneller. De oostelijke stijl heeft geen zwaaien van de armen, waardoor grotere wapens (zwaarden) veilig kunnen worden gedragen, maar vereist ook een gewichtsverplaatsing in het lichaam in plaats van de armen, waardoor het minder efficiënt en langzamer gaat.
Misschien is het omdat de wapens die ze zouden gebruiken om een hinderlaag aan te pakken vanaf hun dijen en achter hun rug worden getrokken. Ik zou denken dat het hen ook een uniform loopprofiel zou geven zodat er geen ‘beste moment’ is om hen aan te vallen. Als je met je armen zwaaiend rent, zullen er momenten zijn dat je handen volledig uit positie zijn. Vooral als je bijvoorbeeld een linker dijbeen shuriken holster en een rechter schouderzwaard trekt, dan creëer je voortdurend een moment waarop je geen van beide wapens gemakkelijk kunt trekken door het zwaaien van de armen. Ten derde kun je zo wapens trekken en in je mouw gooien zonder dat je je arm terug hoeft te zwaaien.
kan ook een artefact van chakra-geassisteerde beweging zijn. Een goede calisthenische loopstijl zou in strijd kunnen zijn met het verkrijgen van de beste resultaten van een run die meer gebaseerd is op het vasthouden van chakra en het explosief loslaten ervan voor een ‘duwtje’ in plaats van de rondere beweging van het rennen op basis van puur atletisch gedrag. Misschien helpt het ook hun moment aan moment evenwicht door het houden van hun zwaartepunt in de buurt van constant in plaats van het toe te staan om te slingeren, dat zou theoretisch zorgen voor snellere, strakkere reacties en ontwijkingen.
De reden dat ze dat doen is Aerodynamica .
Minder luchtweerstand, hogere snelheid. Veel gebruikt bij het ontwerpen van jets, vliegtuigen, auto’s. Je wilt dat iets sneller is, je maakt het krachtiger of je laat de weerstand ertegen verminderen. Snelheid was belangrijk voor ninja’s, dus het dragen van strakke kleding en het lopen in een aerodynamische positie zou ze sneller maken. Dat is naast de voor de hand liggende voordelen die mensen hebben verklaard (een hand bij de hand om een blad te tekenen…etc).
Vraag je je wel eens af hoe de vorm van onderzeeërs of torpedo’s er uit ziet? Het veroorzaakt zijn hydrodynamische. Snellere snelheid door minder weerstand van het water. Het werkt hetzelfde voor de luchtweerstand. NASA had vroeger een geweldige pagina over aërodynamica, maar die is natuurlijk niet meer beschikbaar (kan zelfs niet worden gekropen door robots.txt voor de site).
Het maakt je duidelijk niet ALLEEN sneller. Als dat wel zo was, zou je het zien op de Olympische Spelen.
Eventuele extra aerodynamica wordt niet goedgemaakt door het verlies van zwaaimomentum van de armen en de onhandigheid die dat veroorzaakt.
Er is een reden waarom mensen met hun armen zwaaien als ze lopen/rennen, ook al gebruikt het aanzienlijk meer energie om dat te doen.
Inderdaad, ik dacht dat de reden dat je dit lopen zou zien misschien is dat het misschien minder energie verbruikt en helpt voor de afstand, maar dat is ook onwaarschijnlijk, omdat het waarschijnlijk meer werk is om overal balans te houden— en er zijn mensen die in principe zo lang kunnen rennen dat ze toch moeten stoppen voor slapen.
Want als je je handen achter je rug legt tijdens het rennen, ga je sneller. Omdat het is met je gewicht naar beneden in de rug, maar je gewicht naar beneden in de voorkant, Dus het is alsof je probeert om je evenwicht te houden, maar de voorkant heeft meer gewicht dan de achterkant, dus als je loopt je ook een soort van voorover leunen op hetzelfde moment, waardoor je sneller lopen waardoor je meer snelheid. Daarom doen ninja’s dit zodat ze meer snelheid hebben.
De redenering hiervoor is waarschijnlijk omdat het er cool uitziet en past bij wat westerlingen denken als ze aan ninja’s denken. Er is misschien een redenering met wapens, maar die ken ik niet. Het heeft echter niets te maken met aërodynamica, natuurkunde of snelheid.
Sprinters gebruiken hun wapens omdat het hen sneller maakt. Voorover leunen tijdens het rennen maakt je niet sneller, het vertraagt je juist omdat je voor je lichaamsdeel natuurlijk centrum van evenwicht bent.
Het helpt ook niet bij het rennen over lange afstanden. Mensen zijn geëvolueerd voor bipedale beweging omdat het meer energiebesparende en efficiënte manier van bewegen is vanwege het zwaartepunt en het zwaaien van de armen tijdens het lopen en rennen. Dit is de reden waarom de mens in staat was om te floreren in onze vroege ontwikkelaar, want terwijl andere viervoeters zich uitputten terwijl ze op de vlucht waren voor de mens, konden ze langzamer lopen dan andere dieren om ze te vermoeien.
